مرد بودن

مرد بودن قـــانـــون دارد!
الکے نیستـ !
بایـد محکمـ باشے ،
متیـن باشے ،
یکـ دل باشے و یکـ رنگـ !
بایـد با تمامـ توانتـ تکیـﮧ گاهـ شوے !
بایـد درد دل بشنوے !
آرامش ببخشے !
بایـد بغـض هایتـ را بخورے ...
بایـد سنگیـن باشے !
یاد بگیرے پـدرے کنے !
زمیـن بایـد لذتـ ببرد از اینکـﮧ گامهاے تــو را مے پذیرد !
و پر رنگـ تر از همـﮧ ے ایـن ها، بایـد مـرد باشے !

مرا دعوت کن

مرا دعوت کن به فنجانی چای...
دستانم را حلقه خواهم کرد به دور گرمای فنجانم
و خیره خواهم ماند به دانه های برف..
مرا به قدری آرامش دعوت کن و سکوت دستانم را به دستانت!
مرا به چند قدم روی برف مهمان کن...
و صدای فشرده شدن برف زیر گام هایمان!
دستانم را بگیر و مرا ببر...
مرا به فنجانی چای گرم دعوت کن.....

درحیرتم....

به هرکس که می نگرم در شکایت است ،

درحیرتم که لذت دنیا به کام کیست؟!

کمی عوض شدم؛

دیریست از خداحافظی ها غمگین نمیشوم؛

به کسی تکیه نمیکنم .؛

از کسی انتظار محبت ندارم؛خودم بوسه میزنم بر دستانم ؛

سر به زانو هایم میگذارم و سنگ صبور خودم میشوم…

چقدر بزرگ شدم یک شبه ... !!!